Vier dagen om alles te regelen

***Please write a comment below if you would like an English summary.***

Donderdagavond halfacht. Net even een uurtje platterust gehad en een babbeltje met Viviane via de (af en toe uitvallende) hotelwifi. Want we (juf Edith, kleine Afi en ik) zijn de ‘grote boodschappen’ gaan doen in de supermarkt. 3 uur winkelen, en dan een halfuur aan de kassa (3343 SRD = 890 EUR; de EUR staat helaas tegenover vorig jaar 20 % lager), waar het vele personeel alles keurig in dozen deed, dan telkens een vuilniszak errond en dichtplakken. 8 dozen winkelwaar en 3 lege waar ik morgen de rest van de spullen in ga stoppen. Want, gisteren had ik in Het Vat een afspraak met Jangjanman (hij is nu alweer naar Kajana want morgen komen er gasten in zijn lodge), en hij heeft geregeld dat ik zaterdag 7.30 uur word opgehaald met een minibus tot Atjoni, dan met de lijnboot tot Grandam, waar hij me met een andere boot zal laten oppikken.

Nog maar weinig tijd gehad om echt van Paramaribo te genieten. Maandag stipt 15.15 geland, op de shuttlebus meteen kennisgemaakt met Luc, een Nederlandse jongen die ook met SPS 3 maanden stage komt doen in de stad. Warm welkom in het hotel, waar ze me al van vorige jaren kennen. Ze hadden me extra verwend door mijn kamer op 17° te koelen, wat ik meteen In een comfortabele 25° veranderde. Ik wil geen verkoudheid opdoen. De buitentemperatuur is momenteel max. 35, min 25, gevoelstemperatuur telkens 10° hoger wegens de vochtigheid. Dinsdag meteen de nieuwe chauffeur van SPS opgetrommeld om mijn verblijf te regelen bij de Vreemdelingendienst, een nieuwe nanosimkaart te kopen voor 4G mobiele data en 6 heerlijke peperkoeken die ze alleen in Choy’s Supermarkt op de terugweg hebben. Luc was op hetzelfde idee gekomen, dus we reden samen. En ’s avonds ontmoette ik Tjitra’s consulente Andressa, die aan de VU Brussel bleek te hebben gestudeerd. Tjitra zit in Nederland en komt pas maandag, dus we zullen mekaar niet zien.

Woensdag naar Kirpalani, handdoeken, een bedsprei, bestek, glazen en kopjes (plastic!), koelkastdozen en een vliegtuigje voor Baas. Daarna had ik afgesproken met Juf Edith om cadeautjes voor de kinderen van Kajana te gaan kopen, vooral kleren. Zij had op mijn vraag voor elk kind een verlanglijstje opgemaakt. Nu, niet alle kinderen van Kajana, maar de buurtkinderen die ik elke dag zie. In de namiddag met Jangjanman naar een winkel voor zonnepanelen, om nog eens af te stemmen. Ik had nl. afgesproken dat we voor mijn huisje + zaal (hij is de huisbaas) een installatie op zonne-energie gaan plaatsen. Ik financier mee, en krijg hiervoor 5 jaar lang 3 maanden timesharing. Begin volgende week gaat hij weer naar de stad en komt hij (hopelijk) terug met het materiaal en een installateur. Het zal nodig zijn, wat alle dorpen zitten al maanden zonder stroom, en er zijn weinig goede vooruitzichten. De regering heeft de gratis levering van brandstof voor de generatoren stopgezet. De mensen zijn het alweer gewoon … Voor de vrijwilligers en stagiaires zal mijn huisje dus ook de oplossing zijn.

Morgen wordt dus mijn laatste dag in de stad. Geld wisselen, nog wat kleine inkopen en één belangrijke: een (kleine) koelkast! Uitkijken voor een niet te zware, en vooral energiezuinige. Volgens de berekeningen moet die 24/24 kunnen draaien, wat nieuwe perspectieven biedt op culinair vlak … Ik zal het maar aan Jangjanman overlaten om die op te halen en tot in Kajana te transporteren.

Een volgende keer lees je me vanuit Kajana.