Vier dagen om alles te regelen
Door: Rudy
Blijf op de hoogte en volg Rudy
25 September 2015 | Suriname, Paramaribo
***Please write a comment below if you would like an English summary.***
Donderdagavond halfacht. Net even een uurtje platterust gehad en een babbeltje met Viviane via de (af en toe uitvallende) hotelwifi. Want we (juf Edith, kleine Afi en ik) zijn de ‘grote boodschappen’ gaan doen in de supermarkt. 3 uur winkelen, en dan een halfuur aan de kassa (3343 SRD = 890 EUR; de EUR staat helaas tegenover vorig jaar 20 % lager), waar het vele personeel alles keurig in dozen deed, dan telkens een vuilniszak errond en dichtplakken. 8 dozen winkelwaar en 3 lege waar ik morgen de rest van de spullen in ga stoppen. Want, gisteren had ik in Het Vat een afspraak met Jangjanman (hij is nu alweer naar Kajana want morgen komen er gasten in zijn lodge), en hij heeft geregeld dat ik zaterdag 7.30 uur word opgehaald met een minibus tot Atjoni, dan met de lijnboot tot Grandam, waar hij me met een andere boot zal laten oppikken.
Nog maar weinig tijd gehad om echt van Paramaribo te genieten. Maandag stipt 15.15 geland, op de shuttlebus meteen kennisgemaakt met Luc, een Nederlandse jongen die ook met SPS 3 maanden stage komt doen in de stad. Warm welkom in het hotel, waar ze me al van vorige jaren kennen. Ze hadden me extra verwend door mijn kamer op 17° te koelen, wat ik meteen In een comfortabele 25° veranderde. Ik wil geen verkoudheid opdoen. De buitentemperatuur is momenteel max. 35, min 25, gevoelstemperatuur telkens 10° hoger wegens de vochtigheid. Dinsdag meteen de nieuwe chauffeur van SPS opgetrommeld om mijn verblijf te regelen bij de Vreemdelingendienst, een nieuwe nanosimkaart te kopen voor 4G mobiele data en 6 heerlijke peperkoeken die ze alleen in Choy’s Supermarkt op de terugweg hebben. Luc was op hetzelfde idee gekomen, dus we reden samen. En ’s avonds ontmoette ik Tjitra’s consulente Andressa, die aan de VU Brussel bleek te hebben gestudeerd. Tjitra zit in Nederland en komt pas maandag, dus we zullen mekaar niet zien.
Woensdag naar Kirpalani, handdoeken, een bedsprei, bestek, glazen en kopjes (plastic!), koelkastdozen en een vliegtuigje voor Baas. Daarna had ik afgesproken met Juf Edith om cadeautjes voor de kinderen van Kajana te gaan kopen, vooral kleren. Zij had op mijn vraag voor elk kind een verlanglijstje opgemaakt. Nu, niet alle kinderen van Kajana, maar de buurtkinderen die ik elke dag zie. In de namiddag met Jangjanman naar een winkel voor zonnepanelen, om nog eens af te stemmen. Ik had nl. afgesproken dat we voor mijn huisje + zaal (hij is de huisbaas) een installatie op zonne-energie gaan plaatsen. Ik financier mee, en krijg hiervoor 5 jaar lang 3 maanden timesharing. Begin volgende week gaat hij weer naar de stad en komt hij (hopelijk) terug met het materiaal en een installateur. Het zal nodig zijn, wat alle dorpen zitten al maanden zonder stroom, en er zijn weinig goede vooruitzichten. De regering heeft de gratis levering van brandstof voor de generatoren stopgezet. De mensen zijn het alweer gewoon … Voor de vrijwilligers en stagiaires zal mijn huisje dus ook de oplossing zijn.
Morgen wordt dus mijn laatste dag in de stad. Geld wisselen, nog wat kleine inkopen en één belangrijke: een (kleine) koelkast! Uitkijken voor een niet te zware, en vooral energiezuinige. Volgens de berekeningen moet die 24/24 kunnen draaien, wat nieuwe perspectieven biedt op culinair vlak … Ik zal het maar aan Jangjanman overlaten om die op te halen en tot in Kajana te transporteren.
Een volgende keer lees je me vanuit Kajana.
Donderdagavond halfacht. Net even een uurtje platterust gehad en een babbeltje met Viviane via de (af en toe uitvallende) hotelwifi. Want we (juf Edith, kleine Afi en ik) zijn de ‘grote boodschappen’ gaan doen in de supermarkt. 3 uur winkelen, en dan een halfuur aan de kassa (3343 SRD = 890 EUR; de EUR staat helaas tegenover vorig jaar 20 % lager), waar het vele personeel alles keurig in dozen deed, dan telkens een vuilniszak errond en dichtplakken. 8 dozen winkelwaar en 3 lege waar ik morgen de rest van de spullen in ga stoppen. Want, gisteren had ik in Het Vat een afspraak met Jangjanman (hij is nu alweer naar Kajana want morgen komen er gasten in zijn lodge), en hij heeft geregeld dat ik zaterdag 7.30 uur word opgehaald met een minibus tot Atjoni, dan met de lijnboot tot Grandam, waar hij me met een andere boot zal laten oppikken.
Nog maar weinig tijd gehad om echt van Paramaribo te genieten. Maandag stipt 15.15 geland, op de shuttlebus meteen kennisgemaakt met Luc, een Nederlandse jongen die ook met SPS 3 maanden stage komt doen in de stad. Warm welkom in het hotel, waar ze me al van vorige jaren kennen. Ze hadden me extra verwend door mijn kamer op 17° te koelen, wat ik meteen In een comfortabele 25° veranderde. Ik wil geen verkoudheid opdoen. De buitentemperatuur is momenteel max. 35, min 25, gevoelstemperatuur telkens 10° hoger wegens de vochtigheid. Dinsdag meteen de nieuwe chauffeur van SPS opgetrommeld om mijn verblijf te regelen bij de Vreemdelingendienst, een nieuwe nanosimkaart te kopen voor 4G mobiele data en 6 heerlijke peperkoeken die ze alleen in Choy’s Supermarkt op de terugweg hebben. Luc was op hetzelfde idee gekomen, dus we reden samen. En ’s avonds ontmoette ik Tjitra’s consulente Andressa, die aan de VU Brussel bleek te hebben gestudeerd. Tjitra zit in Nederland en komt pas maandag, dus we zullen mekaar niet zien.
Woensdag naar Kirpalani, handdoeken, een bedsprei, bestek, glazen en kopjes (plastic!), koelkastdozen en een vliegtuigje voor Baas. Daarna had ik afgesproken met Juf Edith om cadeautjes voor de kinderen van Kajana te gaan kopen, vooral kleren. Zij had op mijn vraag voor elk kind een verlanglijstje opgemaakt. Nu, niet alle kinderen van Kajana, maar de buurtkinderen die ik elke dag zie. In de namiddag met Jangjanman naar een winkel voor zonnepanelen, om nog eens af te stemmen. Ik had nl. afgesproken dat we voor mijn huisje + zaal (hij is de huisbaas) een installatie op zonne-energie gaan plaatsen. Ik financier mee, en krijg hiervoor 5 jaar lang 3 maanden timesharing. Begin volgende week gaat hij weer naar de stad en komt hij (hopelijk) terug met het materiaal en een installateur. Het zal nodig zijn, wat alle dorpen zitten al maanden zonder stroom, en er zijn weinig goede vooruitzichten. De regering heeft de gratis levering van brandstof voor de generatoren stopgezet. De mensen zijn het alweer gewoon … Voor de vrijwilligers en stagiaires zal mijn huisje dus ook de oplossing zijn.
Morgen wordt dus mijn laatste dag in de stad. Geld wisselen, nog wat kleine inkopen en één belangrijke: een (kleine) koelkast! Uitkijken voor een niet te zware, en vooral energiezuinige. Volgens de berekeningen moet die 24/24 kunnen draaien, wat nieuwe perspectieven biedt op culinair vlak … Ik zal het maar aan Jangjanman overlaten om die op te halen en tot in Kajana te transporteren.
Een volgende keer lees je me vanuit Kajana.
-
25 September 2015 - 07:04
Wilfried:
Goedemorgen Rudy,
Het is hier 7u als ik je verslagje (met veel plezier) lees. Ik wens je een veilige aankomst!
Wilfried van de huiswerkklas -
25 September 2015 - 21:51
Wilfried Van S&Z:
Al heel wat aanvragen voor begeleidingen!
Leuk om het verslag te lezen.
wv
-
26 September 2015 - 07:26
Kenneth Boumann:
Beste Rudy,
Het ga je goed bij je project in stad en binnenland. Moedige voortzetting en veel genoegen bij het verwezenlijken van je plannen.
Nu weer in de Surinaamse grote droge tijd, waar ik wekelijks door mijn zuster (al precies zestig jaar wonend op Lelydorp) iets over verneem en dan , vooral bij die verzengende temperaturen en die verpletterende vochtigheid, denk aan het mooie gedicht van Hélène Swarth, "Ons eigen land", een lofzang op het weer en het klimaat van de Lage landen bij de Noordzee, en heerlijk geniet van de daarin beschreven gedachten, gevoelens en sfeer : geen felle lichten die de blik verblinden; geen vreemde vormen die de ziel verbazen; uw wolken zijn als bronnen van extasen die hemel en aard met bevend licht verbinden; ik citeer uit het hoofd, wat eigenlijk niet mag volgens schoolmeester Schrickx: "Never quote by heart".
Daar is ook intussen een halve eeuw overheen gerold. Er wordt, zo vernam ik van hem, door een oudstudent een biografische schets gechreven met Schrickx centraal in beeld te midden van de inmiddels naar de Overzijde vertrokken professoren van zijn generatie.
Odi. Waka bun.
Kenneth
-
26 September 2015 - 15:45
Franky Vercruysse:
Leuk te horen dat je goed aangekomen bent. Alle praktische zaken reeds bijna geregeld lees ik. Veel succes verder en tot later.
Franky van de huiswerkklas.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
